Frédérique Spigt

Engel

Engel (3:58) Koud gefluister, onhoorbaar zo zacht Lokken jouw ziel hier weg door de nacht Dan komen we samen voor een laatste groet Soms lijkt het wel vredig, alsof ’t zo moet De kilte neemt toe, hand over hand Een houten kist en een schepje met zand Koning Dood graveert zijn letters in goud Door al dat gewacht zijn je lippen al koud Oooe oe Oooe oe Ik hoor een engel Hij slaat z’n vleugels in de wind Ik hoor een engel die zingt Vrij, jij bent vrij De wind huilt, we voelen ons klein Angst verandert in woede en pijn We zeggen vaarwel in één lange rij Bij iedere vreemde denk ik: dat ben jij Oooe oe Oooe oe Ik hoor een engel Hij slaat z’n vleugels in de wind Ik hoor een engel die zingt Vrij, jij bent vrij Ik hoor een Engel Hij slaat z’n vleugels in de wind Ik hoor een Engel die zingt Vrij, jij bent vrij Ik hoor een engel Een engel die zingt Ik hoor een Engel Hij slaat z’n vleugels in de wind Ik hoor een engel Een engel die zingt (Hij slaat z’n vleugels in de wind) Ik hoor een engel Hij slaat z’n vleugels in de wind Ik hoor een engel (ik hoor een engel) Een engel die zingt Ik hoor een engel (vrij) Hij slaat z’n vleugels in de wind (jij bent vrij) Ik hoor een engel Een engel die zingt Ik hoor een engel Hij slaat z’n vleugels in de wind Muziek/tekst: Frédérique Spigt (P) 1999 phoNOgram (C) 1999 Mercury Records bv. The Netherlands